Բոլոր զգացմունքները կարդում են հայացքի և աչքերի միջոցով, բացի...

Զգացմունքները կարդում են հայացքի և աչքերի միջոցով: օրինակ՝ բարկացած մարդու մեկ հայացքը բավական է, որ հասկանաս, որ նա բարկացած է, բայց դա այն դեպքում, երբ շատ բարկացած է, եթե քիչ է բարկացած, ուրեմն կթաքցնի, բայց աչքերից ու իր արարքներից կարող ես հասկանալ: Կան նաև այնպիսի մարդիկ, ովեք ձևացնում են,թե բարկացած են, որ մի քիչ վախեցնեն, բայց աչքերից երևում է ՝ նա հանգիստ է: Տխրությունը, մարդիկ դա թաքցնում են, բայց հարազատ մարդու սիրտը զգում է նա տխուր է , թե ոչ, բայց ուրիշ մարդիկ դա կարող են կարդալ նրա հայացքից և աչքերից, ուրախությունը, ատելությունը և այլն, բացի մի բանից՝ սիրուց: Սերը, սերը կարող ես հասկանալ ավելի ուշ, քան այն հայտնվում է քո սրտում, կարող է  այն միանգամից մտնի քո մեջ և դու կհասկանաս դա: Սերը ստիպում է մարդուն գոռալ այդ սիրո մասին, երբեմն էլ մարդիկ զսպում են իրենց: Ոչ ոք երբեք չի հասկանա ամեն ինչ նայելով մարդու աչքերին,  սերը խորհրդավոր է:

Թարգմանություն, Գյումրիի բարբառից Աշխարաբար հայերեն

Թարգմանություն
Գյումրվա բարբառով տրված հատվածը  թարգմանի՛ր։
«Գէղցի Համբոյի տունը կըռիվ էր ընգէ:Համբօն գուզէր օր իրան տասէրգու տարէգան Գօգօրին տանէր քաղաք, օր արէստըմ սօրվէր, մարտ դառնար: Հըմը կընիգը չէր հուզէ:
— Չէմ հուզէ, քօրփա էրէխուս էն անխիղջ աշխարքը մի քցէ,- կըսէր,- չէմ հուզէ:
Հըմը Համբօն չըլսէց»:

Գյուղացի Համբոի տանը կռիվ էր սկսվել: Համբոն ուզում էր, որ իր տասներկու տարեկան տղաին տանի քաղաք, որ մի արհեստ սովորի, մարդ դառնա: Կինը չէր ուզում:
-Չեմ ուզում, մանուկ երեխուս էն անխիղճ աշխարհը մի տար,-ասում էր,-չեմ ուզում:
Համբոն չլսեց:

Աշխարհը գժվել է...

Վիլյամ Սարոյանն ասում է, որ աշխարհը գժվել է: Ես նրա ժամանակ չեմ ապրել, չգիտեմ, թե առաջ աշխարհն ինչից կարող է գժված լինել: Նա ճիշտ է՝ աշխարհը մինչ այժմ գժված է: Ինչու՞, որովհետև մարդիկ իրարից երես են թեքել, ոչ ոք ոչ ոքին չի օգնում, բոլորը ապրում են վիրտուալ կյանքով, բոլորն անտեսում են բնությունը,  աղտոտում են այն, մարդիկ սիրուց զրկված են, եղանակը  մռայլ է, մարդկանց փոքրիկ ուղեղներում տեղ են գտել հիմար մտքերը, անհասկանալի ու անիմաստ արարքների իրագործման մասին մտորումները, մարդիկ չեն գնահատում աշխարհը, մարդիկ անզգամ են դարձել, մարդիկ ոչնչացել են, աշխարհը գժվել է, ես բոլոր մարդկանց չեմ ասում դա, որովհետև իմ շրջապատում չկան այնսպիսի մարդիկ, նրանք ուրախ են, զվարթ, սիրում են կյանքը, սիրում են բնությունը, գնահատում են մարդկանց և աշխարհը: Աշխարհը գժվել է կիսով չափ, բայց եթե այսպես շարունակվի, այն լիովին կոչնչանա:

Բույսերի և կենդանիների խնամք,18.05.2017

Այսօր, բույսերի և կենդանիների խնամքի խմբի ընրության գործունեության դասաժամին ջրեցինք ջերմոցը և դպրոցի բույսերը: Ջերոցից վերցրինք մի քանի բույս և տեղափոխեցինք ներքին բակ, տնկեցինք, պարանով առաձնացրեցինք այդ հատվածը, որպեսզի երեխաները չտրորեն:

Հայոց լեզու, բառային աշխատանք

դաժան-անգութ
մեղանչել-սխալվել
անխտիր-անտարբեր
վիրավոր-խոցված
անարատ-մաքուր
կարծր-պինդ
նոսր-բարակ
գավաթ-բաժակ
երամակ-խումբ
արշավել-ճամփորդել
սեթևեթել-զարդարվել
այրի-անմարդ

ակնոց-ակնաբույժ
դեղնամորթ-դեղնակտուց,սևամորթ
ապուշ-ուշագրավ
դյուրաթեք-դյուրագրգիռ, թեքահարթակ
ատամնաբույժ-անատամ,վիրաբույժ
արևային-արևածագ
դարավոր-դարակերտ
մազակալ-երկարամազ, վարձակալ
նշան-թվանշան
տիրել-անտեր

Գերմանացի գործընկերոջ բերած և տնկած բույսերի տեղափոխում ՙՙՆերքին բակ՚՚

Այսօր բույսերի և կենդանիների խնամքի ընտրության խմբի դասաժամին մենք ջերմոցում գերմանացի գործընկերոջ հետ տնկած  բույսերը, որոնք արդեն աճել և մեծացել են և տեղափոխելու ժամանակն էր, տեղափոխեցինք միջին դպրոցի ՙՙներքին բակ՚՚ և համալրեցինք ՙՙներքին բակի՚՚ բույսերի կազմին, ստացանք գեղեցիկ կոմպոզիցիա: Նախագիծը շարունակական է, հաջորդ դասաժամին ընդլայնելու ենք տարածքը և գերմանացի գործընկերոջ բերած ու տնկած բույսերը տեղափոխելու ենք ՙՙներքին բակ՚՚:

Ուզում եմ, որ նա ապրի

Ուզում եմ, որ նա ապրի, ուզում եմ, որ նա հավիտյան լինի իմ սրտում, ուզում եմ զգալ այդ սերը, ուզում եմ միշտ խորհրդավոր լինել, ուզում եմ սիրել;Ուզում եմ, որ  սիրտս սիրո մեջ լինի, ուզում եմ, որ ազատ լինեմ, սիրեմ, սիրեմ և կրկին սիրեմ: Ուզում եմ, որ այդ սերն ապրի, քանզի այդ սիրով ես խորհրդավոր եմ:Սիրելուց հաճույք եմ ստանում, ամենահաճելի զգացմունքը սերն է:Կարող ես սիրել բոլորին.  ես սիրում եմ աշխարհը, գիշերը, լուսինը, երազները այդ լուսնի ներքո, գիշերվա լույսը, ես սիրում եմ աշխարհը: Առանց սիրո աշխարհ չկա: Ուզում եմ, որ այդ սերն ապրի անվերջ, դիմանա փորձություններին: Ուզում եմ, որ նա ապրի իմ սրտում և բոլորի սրտում: Մարդիկ բոլորը սիրում են, սիրով են ապրում, մեկը սիրահարված է ինչ-որ մեկին, մյուսը սիրահարված է ինքն իրեն, իսկ մյուսները սիրում են իրենց ընտանիքը, հարազատներին: Մարդիկ նաև սիրում են ատել, դա նույնպես սեր է, բայց սերը չքանում է աշխարհից: Մարդիկ չեն սիրում աշխարհը, որովհետև <բախտն իրենց չի ժպտացել>>, բայց այդպիսին լինելով՝ ավելի է վատանում նրանց վիճակը :Ուզում եմ, որ նա ՝ սերը, ապրի հավիտյանս հավիտենից;

Grammar
c)
1.if i see Jane, i'll tell her
2.if i'am late, my parents will be angry.
3.if i remember, i'll bring it to school tomorrow
4.if you come to the party, you'll meet my new friend Jake.
5. if it rain tomorrow, well dosen't  go to the beach.

Wonderful world, beautiful people

Wonderful world, beautiful people
You and your girl, things could be pretty
But underneath this there is a secret
That nobody can reveal.

Take a look at the world
And the state that it's in today
I am sure you'll agree
We all could make it a better way
With our love, put together
Everybody learn to love each other

Instead of fussing and fighting
Cheating, backbiting
Scandalizing and hating
Baby we could have a

Wonderful world, beautiful people
You and your girl, things could be pretty
But underneath this there is a secret
That nobody can reveal

Man and woman, girl and boy
Let us try to give a helping hand
This I know and I'm sure
That with love we all could understand
This is our world, can't you see?
Everybody wants to live and be free

Instead of fussing and fighting
Cheating, backbiting
Scandalizing and hating
We could have a

Բույսերի և կենդանիների խնամք, 11.05.2017

Այսօր Բույսերի և կենդանիների խնամքի ընտրությամբ գործունեության ժամանակ համագործակցեցինք հոգեբան ընկեր Լիլիի հետ, նրա հետ տնկեցինք Կալախոե կոչվող բույսը, հետո Ընկեր Հասմիկը, ես, Վաչագանը և Արմանը գնացինք Մարմարյա սրահ, խնամելու այնտեղի բույսերը, և տնկեցինք Բամբասանք և փաթաթվող Իմպոմեա կոչվող բույսերը, որը բերել է Գերմանացի գործընկերը:

Խեղճուկրակ արաբը

1. Ես կարդացի Վիլյամ Սարոյանի <<Խեղճուկրակ արաբը>> պատմվածքը:
2. Պատմվածքի մեջ  կային Արամը, Խոսրով քեռին ՝ Արամի քեռին, Մարիամը՝ Արամի մայրը և արաբը՝ Խալիլը:
3. ՙՙԹե ինչպես էր նա շահել իմ Խոսրով քեռու համակրանքը, մի մարդու, որ գեթ մի բան ուներ ասելու, այնպես էլ մեզանից ոչ ոք չիմացավ երբևիցե։ Մարդ քիչ բան է իմանում միշտ խոսող մարդկանցից, էլ ուր մնաց իմանա նրանցից, ովքեր հազիվ են մեկ֊մեկ շրթունքները շարժում, այն էլ միայն հայհոյելու համար կամ պահանջելու, որ մի ուրիշը դադարի խոսելուց, ինչպես իմ Խոսրով քեռին էր։ Խոսրով քեռիս հավանաբար «Արաքս» սրճարանում էր հանդիպել արաբին։

Խոսրով քեռիս իր բարեկամներին ու թշնամիներին ջոկում էր նրանց թավլի խաղալու եղանակից։ Ամեն տեսակ խաղ մարդկային վարմունքի քննությունն է լարված վիճակում, ու թեև Խոսրով քեռիս աշխարհի ամենավատ տարվողն էր, բայց արհամարհում էր որևէ այլ մարդու, որ տարվելիս շենք֊շնորհք չէր պահում իրեն։՚՚  Ինձ դուր  եկավ այս հատվածը, քանի որ, մի քիչ ծիծաղելի էր, Մարդ քիչ բան է իմանում միշտ խոսող մարդուց, էլ ուր մնա նրանից իմանա նրանցից, ովքեր հազիվ են մեկ֊մեկ շրթունքները շարժում, այն էլ միայն հայհոյելու համար կամ պահանջելու, որ մի ուրիշը դադարի խոսելուց: 

4.  Մարդ քիչ բան է իմանում միշտ խոսող մարդկանցից, էլ ուր մնաց իմանա նրանցից, ովքեր հազիվ են մեկ֊մեկ շրթունքները շարժում, այն էլ միայն հայհոյելու համար կամ պահանջելու

«Դուք պիտի լինեք հենց այնպիսին, ինչպիսին կաք»։

Ես կարդացի Օշոյի առակներից մեկը: Առակի գաղափարն այն էր, որ պետք է լինես քեզ նման: Ոչ ոքի չպետք է նմանվես, պետք է ընդունես քեզ այնպիսին ինչպիսին կաս, եթե դու չլինես դու, դու ոչինչ էլ չես լինի: Մարդը պետք է նման լինի ինքն իրեն, քանի որ յուրանքանչյուրը յուրովի է ապրում և ստեղծում, ամեն մարդն իր գործն ունի և պետք է այդ գործն անի: ՙՙԵս մտածում եմ, որ ես չեմ կարող լինել այլ բան, բացի նրանից ինչ որ եմ՚՚, առանձնացրի այս միտքը, որն ասում է, որ մարդը չի կարող լինել ուրիշը, որովհետև բոլորը նրան այդպիսին են ընդունում, ուզում են, որ այդպիսին լինում, ուրեմն նա չպետք է ուրիշ լինի: 

Արա այն ինչ զգում ես

Ես չգիտեմ, թե հիմա ինչ զգացում ունեմ, չգիտեմ ինչպիսին եմ հիմա, երազկոտ, գուցե սիրահարված, ազատության զգացում, երբեմն չարության, առանց պատճառի: Իմ զգացմունքները միշտ փոխվում են, մեկ ուրախ, մեկ տխուր, կամ ավելի ճիշտ հոգով տխուր տեսքով ուրախ և հոգով ուրախ տեսքով տխուր, այդ փոփոխությունը ես էլ չեմ հասկանում: Չեմ հասկանում ինչպես է գալիս ուրախություն և տխրությունը: Իմ մոտ զգացմունքներս տարբեր են, բայց ամեն պահին զգում ես, որ ինչ որ բան պետք է անես, և անում ես, երբեմն խանգարող հանգամանքները շատ են, բայց կարող ես այդ ամենն անել երազում, որովհետև երբեմն իմ երևակայությունը սահմաններ չունի, կարող եմ մտածել  կախարդանքների աշխարհում հայտնվելու մասին, և կհայտնվեմ, եթե չխանգարեն, այդ դեպքում գիշերը երազում անվերջ կերազեմ, բայց դա նույնպես խանգարող հանգամանք ունի, առավոտյան ես պետք է շատ շուտ արթնանամ դպրոց գնալու համար, մայրիկս արթնացնում է ուղիղ վեցին, երազս էլ չի ավարտվում: Բայց միևնույն է  երազը տեսնելը դա լավագույն պահն է մեր կյանքում, երազում կարող ես զգացմունքներդ խառնեել, կարող ես արտասվել, ծիծաղել, վազել, կանգնել, սիրել, ատել և այլն: Երազում անում ես այն ինչ զգում ես: Երազում վազում եմ,  ազատ, մաքուր դաշտերում եմ վազում, թռչում եմ երկնքում կապույտ, անցնելով ճերմակ ամպերի միջով, կամ կանգնում եմ, մեն մենակ, արտասուքով, չեմ ուզում տեսնել մեկին, ուզում եմ լինել մեն մենակ և ոչ մի ուրիշ մարդ: Սիրում եմ երազում, երազում եմ անվերջ, մտածում եմ ու մտածում, սիրո մասին եմ անդադար խորհում, կամ ատում եմ ամբողջ սրտով, ատում եմ բոլորին,  սակայն սիրում եմ աշխարհը և մարդկանց: